Μια όμορφη βόλτα στην Αριστοτέλους – δεν γίνεται αλλιώς – θα σε φέρει και στην Ερμού. Θεσσαλονίκη χωρίς Ερμού, αδιανόητο. Και Ερμού χωρίς Μοδιάνο, ασυγχώρητο! Κοντά στην φιλόξενη καρδιά τής πόλης – έτσι είναι και το σωστό, δηλαδή – βρίσκεται και το εκλεπτυσμένο στομαχάκι της… Στοά Μοδιάνο. Παλιά ονομαζόταν Κεντρική Στοά Τροφίμων. Ένας αιώνας ύπαρξης. Δέκα δεκαετίες πλούσιας εμπειρίας στις νοσταλγικές μυρωδιές, στις ψαγμένες γεύσεις, στα λιμπιστερά χρώματα. Πέρασμα δοκιμασμένων μαγείρων, τακτική βόλτα αρχοντικών καλοφαγάδων, συχνή διέλευση όσων γνωρίζουν ν’ απολαμβάνουν το νόστιμο φαγητό: το καλοετοιμασμένο, το καλομαγειρεμένο, το καλοσερβιρισμένο…

Στέκεσαι, λοιπόν, ακριβώς εκεί που η καρδιά αγκαλιάζει το στομάχι. Πακέτο πάνε αυτά. Οι σπιτικές μυρωδιές σε καθήλωσαν. Τα ελκυστικά χρώματα πλημμύρισαν τα μάτια τής ψυχής σου. Γαλήνεψε η καρδιά… Το μυαλό ανακαλεί όμορφες αναμνήσεις και το τραπέζι γράφεται με κεφαλαίο Ταυ. Ας κάνει τώρα και το στομαχάκι την γιορτή του… Ας ξανοιχτεί ελεύθερα η γεύση σου στην παραδοσιακή κουζίνα, στο οικογενειακό τραπέζι, στο πρόσχαρο και φιλικό τσιμπούσι. Ακούς το τηγανάκι που τσιτσιρίζει; Καλώς όρισες στο Τσιρ-Τσιρ Μεζέ!

Θέλεις να καθίσεις μέσα, να νιώσεις τι σημαίνει όμορφο, παλιάς εποχής εστιατόριο; Πέρασε μέσα!

Προτιμάς τα τραπέζια τής στοάς, να γίνεις μέρος τής Μοδιάνο, να πεις ότι και την είδες και την έζησες; Κάθισε στην στοά!

Μήπως, πάλι, θέλεις ν’ απολαμβάνεις την περαντζάδα τής Ερμού, την κίνηση, την αγορά; Ε, τότε, πιάσε τραπέζι επί τής Ερμού! Όπου κι αν βολευτείς, ο Ιωσήφ, η Τζούλια και ο Θάνος θα είναι εκεί, για να σε υποδεχτούν με το χαμόγελό τους, να σε ξεναγήσουν στις νοστιμιές τής οικογενειακής κουζίνας, της κουζίνας με την οποία μεγάλωσαν και οι ίδιοι, και να σου σερβίρουν όσα καλά τραβά η καρδιά σου, όσα λαχταριστά ποθεί το στομαχάκι σου… Έτσι γίνεται στο Τσιρ-Τσιρ Μεζέ, εδώ και οχτώ χρόνια… Καλή όρεξη!

Πλούσιο μενού γεύσεων και αρωμάτων που θα σε ενθουσιάσει

Η σπιτική ψαρόσουπα είναι καλωσόρισμα. Οι γαλλόφωνοι το λένε και αμούς-μπους. Όπως και να το πεις, είναι λαχταριστή και αχνιστή ψαρόσουπα, ανάμνηση των παιδικών χρόνων. Το μενού ακολουθεί. Η καταλογάρα, δηλαδή. Όρεξη να έχεις να διαβάζεις, να διαλέγεις, να δοκιμάζεις και ν’ απολαμβάνεις! Μόλις είστε έτοιμοι, φωνάξτε τους…

Μεζεδάκια. Πικάντικα και αλμυρά, καπνιστά και καραμελωμένα, δροσερά και τρυφερά… Ο,τι ποθείς, με λίγα λόγια… Σαρδελίτσα μαρινάτη και σκουμπρί καπνιστό. Από εκείνα που διάλεγε ο παππούς. Καβουρμάς σκέτος ή σε μπουγιουρντί ή σε ομελέτα. Συνταγές τής γιαγιάς. Κολοκυθάκια με τζατζίκι. Σαν καλοκαιράκι ελληνικό. Χταποδάκι λιόκαυτο. Αυτό το παράγουν οι ίδιοι…

Σαλάτες. Όλα τα υλικά ολόφρεσκα. Δεν τους δίδαξε λίγα το μπαξεδάκι τους! Χόρτα βραστά ή χόρτα τσιρ-τσιριστά με ανθότυρο; Παντζάρι ή κρίταμο; Μήπως ντάκο κρητικό; Γειά σου Κρήτη! Και τι να πούμε για την γιαουρτωμένη και την καραμελωμένη; Έρωτας!

Πάμε στα κυρίως πιάτα… Γαρίδα σχάρας. Την μύρισες μπαίνοντας. Τρελή σαρδέλα γεμιστή και σαρδέλα παντρεμένη, αλλά και φαγκρί και λαβράκι και τσιπούρα, όταν είναι η εποχή τους, εννοείται. Και για τους πολύ μερακλήδες: θραψαλάκι 3 αστέρια Michelin, ή λουκουμάδες μπακαλιάρου! Οικογενειακές συνταγές… Με τούτες μεγαλώσαμε άλλωστε!

Κρεατικά και πουλερικά, να σου τρέχουνε τα σάλια. Κεφτεδάκια σχάρας ή τηγανιτά με ούζο. Μπριζολάκια, παντσετάκια και λουκάνικο με γραβιέρα Γρεβενών. Α, ρε, Γρεβενά! Υπάρχουν, βέβαια, και στικς κοτόπουλου και ντονέρ σαλονικιώτικο και μπριζόλες για λεβέντες…

Τυριά. Όλα τα είδη, από μικρούς παραγωγούς, χιλιοδοκιμασμένα, ταξιδιάρικα, μυρωδάτα: Φέτα, λαδοτύρι, σχαροτύρι. Αρσενικό Νάξου, μανούρα Σίφνου, γραβιέρα πεπαλαιωμένη σε σπηλιά και τόσα άλλα!

Ζυμαρικά. Έχουμε και λέμε… Του βουνού και του ψαρά. Με γαρίδα και με καβούρι. Με λαδάκι και σκορδάκι. Σερβίρουν και Ναπολιτέν με παρμεζάνα!

Να πούμε δύο λόγια για την κάβα τους; Οι πελάτες τους τα λένε: τεράστια ποικιλία και εξαιρετική ποιότητα. Ε, μεράκι είναι αυτό! Με μια κουβέντα: κανείς δεν μένει δυσαρεστημένος!

Άλλα δεν αποκαλύπτουμε εδώ. Σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε από κοντά!